In augustus 1795 bepaalde het Franse Revolutionaire parlement dat de Franc voortaan het geld van Frankrijk was. De naam Franc was al van 1360 tot 1740 gebruikt voor de Franse munten. De Franc werd vanaf 1795 - uiterst vooruitstrevend - onderverdeeld volgens het 10-tallig stelsel: 1 Francs was 100 centimes. De Franc was de eerst Europese munt volgens dit model.
In 1799 werd de jonge succesvolle generaal Napoleon Bonaparte Eerste Consul van Frankrijk. Hij was in feite de alleenheerser over het land. Napoleon bleek een voortreffelijk bestuurder. In 1800 richtte zijn regering als eerste ter wereld een nationale bank op. Deze ‘Banque de France’ regelde voortaan al het Franse geldverkeer. In 1803 werd de eerste gouden 20 Francs gelanceerd. Het Franse publiek noemde deze munt een Napoléon, omdat de beeldenaar van Napoleon er op stond. Tot 1914 heetten alle gouden munten van 20 Francs ‘Napoléons’. Dat is een feite een eerbetoon aan het genie van de eerste Franse Keizer.
De Franse gouden 20 Francs bleef de hele Gouden Eeuw de belangrijkste gouden munt op het Europese Continent. Onder andere als voorbeeldmunt voor de belangrijkste monetaire unie van zijn, en wellicht zelfs aller tijden, de Latijnse Muntunie van 1865. Dat ondanks de omwentelingen van 1830, 1848 en de verloren Frans-Duitse oorlog van 1870-1871. Gedurende de hele Gouden Eeuw was de 20 Francs Napoléon, samen met de Britse Soeverein en de Amerikaanse Eagle, de belangrijkste munt ter wereld.