FR 
met 4.4 / 5 
De 20 Mark van Keizer & Koning Wilhelm II
De Pruisische Kanselier Otto von Bismarck riep in 1857 de Duitse Muntunie in het leven voor het Koninkrijk Pruisen met het Keizerrijk Oostenrijk en de meeste Duitse Staten. Politieke spanningen tussen vooral Oostenrijk en Pruissen maakten al in 1867 een einde aan de Unie. Bismarck nam in 1865 niet deel aan de Latijnse Muntunie. Hij wilde de Duitse munten niet ‘verfransen’.
Pruisen en zijn bondgenoten wonnen de Frans-Duitse Oorlog van 1870-1871. In 1871 riep Bismarck het Duitse Keizerrijk uit in de spiegelzaal van het Paleis van Versailles. De Koning van Pruisen werd de eerste Keizer van Duitsland. In 1872 werd de Rijksmark ingevoerd als officiële Duitse Munt. Het keizerrijk voerde meteen de gouden standaard in voor zijn munten.
Na de Frans-Duitse Oorlog van 1870-1871 was het Duitse Keizerrijk tot 1914 het belangrijkste land op het continent van Europa. Duitsland ontwikkelde zich in heel hoog tempo tot een heel welvarend en technisch zeer vooruitstrevend land. Het Keizerrijk van Wilhelm II was in een voortdurende wedijver verwikkeld met aartsrivaal Groot Brittannië. Dit ondanks het feit dat Wilhelm II een kleinzoon was van de Britse Koningin Victoria en een volle neef van Victoria ’s zoon en opvolger Edward VII.
Heel bijzonder aan de gouden 20 Mark 1890-1912 is dat hij geslagen is als munt van het Koninkrijk Pruisen. In het Duitse Keizerrijk hielden de meeste staten hun eigen vorstenhuis. De waarde van de munten waren aan elkaar gelijk, maar elke staat zette zijn eigen vorst op de voorzijde van de munten en zijn eigen wapen op de keerzijde. Deze Mark is de laatste in vredestijd voor de Eerste Wereldoorlog van 1914, een absoluut kroonstuk op de Gouden Eeuw.
