De gouden standaard werd mogelijk omdat er na 1840 een aantal grote goudvondsten was gedaan in de wereld. Daardoor was er veel goud beschikbaar voor munten. De negentiende eeuw wordt wel de gouden eeuw van de gouden munten genoemd. Dat gold zeker voor vanaf de tweede helft van de eeuw toen er zoveel goud beschikbaar was dat vrijwel elk land zich kon permitteren om een gouden standaard te voeren. Er was door de stabiele situatie ook vrijwel geen inflatie. Zeker in het laatste kwart van de negentiende eeuw en de jaren tot 1914 had het geldverkeer een gouden randje. De negentiende eeuw en daarmee deze gouden eeuw is in feite geëindigd met het uitbreken van de eerste Wereldoorlog in 1914.
In België is de lange regering (1865-1909) van Koning Leopold II de tijd van de gouden standaard. Ons land kende tijdens zijn regering geen oorlog. De inkomsten uit de Belgische Congo droegen zeer bij aan de welvaart van ons land. Het land groeide en bloeide tijdens zijn bewind. Tussen 1867 en 1882 zijn 11 jaren gouden 20 frank stukken geslagen met het portret van Leopold II. Die gouden munten waren volledig volgens de specificaties van de Latijnse Muntunie.
Verzamelaars over de hele wereld zijn zeer gespitst op de munten van de Latijnse Muntunie. De gouden munten hebben een hoge muntvoet, dat wil zeggen ze bevatten veel goud van een hoog gehalte. Elke munt die onder de Latijnse Muntunie is geslagen, vertegenwoordigt een belangrijke periode van de muntgeschiedenis van het land van herkomst. Hij heeft daarnaast voor verzamelaars extra glans door zijn internationale betekenis.
Het Belgische Munthuis houdt graag de herinnering levend aan De Latijnse Muntunie, het grootste internationale muntsysteem ter wereld van de negentiende eeuw. Wij doen dat door originele munten van de Latijnse Muntunie voor u beschikbaar te maken.
- Details
- Categorie: Blogs
Op het einde van de jaren 1860 nam de productie van zilver in de wereld explosief toe. De edelmetaalmarkten werden overstroomd door het metaal. Daardoor daalde de waarde van zilver. De nominale waarde van de zilveren munten werd door de lage zilverprijs te hoog voor de waarde van het zilver dat in een munt zat. Om speculatie uit te sluiten besloot de Unie in 1873 definitief over te gaan op een gouden standaard. Alleen de gouden munten bleven vrij uitwisselbaar in de Unie.